Schrijf je teksten over architectuur dan kom je al snel gebouwen tegen die in dialoog gaan, ook al is de gespreksstof onduidelijk. De redactie weet er alles van. We proberen het te vermijden door te duiden wat er daadwerkelijk ontworpen is. Zo schreef Reinoud Schaatsbergen deze week over vooroverhellende ramen die niet de lucht, maar de grond reflecteren, zoals bij het gerenoveerde en verbouwde Collegezalengebouw van de Universiteit Leiden door Civic het geval is.
Er is ook één woord dat te allen tijden verboden is als je over architectuur schrijft: mooi. Een gebouwontwerp is interessant, boeiend, strak gedetailleerd of robuust, maar nooit mooi. Volg je een architectuuropleiding dan wordt het je in het eerste jaar meteen afgeleerd en anders gebeurt dat wel op de redactie. ‘Mooi is een mening’, zo kreeg collega Astrid de Wilde veertig jaar geleden al voor haar kiezen.
Maar waarom eigenlijk? Waarom is het zo lastig om het binnen de vakgemeenschap te hebben over schoonheid? Heeft het modernistische denken generaties architecten zo in zijn greep? Vorige week vertelde Job Floris aan Floortje Keijzer dat zijn bureau Monadnock enerzijds zoekt naar ‘rationaliteit, haalbaarheid en efficiëntie’ en anderzijds ‘iets bijzonders’ wil maken. Zou hij daarmee misschien ‘iets moois’ bedoelen?
De Kazemat door Jeroen Helder, een van de folly’s op Buitenplaats Koningsweg in Arnhem, wordt in ieder geval na verloop van tijd ‘steeds interessanter’. Zo vertelde Helder aan Raf van Oosterhout. De reden? ‘Groentoepassing in architectuur heeft tijd nodig.’
Lees alle must-reads van deze week!
Groet, Merel Pit
Must reads week 46 2024
- Hou op met moddertaal! En ontwerp ook geen 'transparante plinten' meer
- Renovatie Collegezalengebouw door Civic Architects laat 'ufo' na 50 jaar landen
- Jeroen Helder over Kazemat: 'De folly wordt door het veranderende landschap steeds interessanter'
- 5 vrouwen uit het Modernisme met grootse ideeën voor de stad
- Start-up Buurma Dugar Architects: 'Als architect moet je werk toch ook je hobby zijn'
