In een land waar we onze nationale sport schaatsen niet meer kunnen uitoefenen vanwege klimaatverandering en de materialenprijzen hoger liggen dan ooit tevoren, gooien we van alles weg. Hele (of halve) gebouwen, maar ook natuurlijke materialen die veel meer kwaliteiten hebben dan al dat kunststof dat we in onze gebouwen stoppen.
De stadsbouwmeester is terug van weggeweest. Floortje Keijzer sprak er voor de Architect drie: Micha de Haas, Jessica Hammarlund Bergmann en Sjoerd Feenstra, de stadsbouwmeesters van Amersfoort, Enschede en Zwolle.
'Niet bouwen gaat in een ecologisch bewuste bouwcultuur altijd voor wel bouwen.' In een pleidooi voor een architectuur van het niet-bouwen, schrijft architect Tim Vekemans dat een kritische houding tegenover elke bouwopgave noodzakelijk is. Omdat er in Nederland een teveel aan gebouwde - maar vaak on(der)benutte - oppervlakte is.
Traditiegetrouw blikt de redactie in de eerste week na de kerstvakantie vooruit op het nieuwe jaar. Zo onderzocht Reinoud Schaatsbergen in welke gebiedsontwikkelingen architecten in 2025 aan de slag kunnen. Hij selecteerde drie en ontdekte dat 'bouwen, bouwen, bouwen' nog altijd de ambitie is in de woningbouw.
Deze week staan vier boeken en een magazine, dat steeds meer op een boek lijkt, in de schijnwerpers. Allereerst drie architectuurmonografieën die je volgens Floortje Keijzer niet mag missen. Ze verdeelt ze in twee categorieën: de inhoud is aangepast aan de boekvorm of het boek is aangepast aan de inhoud.
'Er staan in Nederland veel slecht ontworpen woningen. Zoveel dat we eraan gewend zijn geraakt. Maar efficiënt zijn ze vaak niet,' aldus Vastgoedman van het Jaar Mark Kuijpers in een interview met Vastgoedmarkt.
Oude gebouwen om van te houden. Deze week publiceerden we er vier, maar eentje wacht de sloopkogel. Pompenburg (1980) aan het Hofplein in Rotterdam, ontworpen door Carel Weeber. 'Het paradepaard van het sociale woonbeleid van weleer moet ironisch genoeg plaatsmaken voor nieuwe "erecties van het grootkapitaal"', schrijft columnist Robert-Jan de Kort erover.
Vorig jaar ontstond commotie binnen de vakgemeenschap over het ontwerp van Happel Cornelisse Verhoeven (HCVA) voor de transformatie van de Rekenkamer in Den Haag. Een expertpanel dat betrokken was vond de ingrepen in het ontwerp van Aldo en Hannie van Eyck te rigoureus. Maar de discussie kon niet breed worden gevoerd, aangezien op de plannen een geheimhoudingsplicht lag.
