Alles over 1990-1999

Borneo-eiland Amsterdam. Beeld Shutterstock

Huisje, bootje, tuintje: over aangelegd groen op Borneo-eiland

''Een verrassende wending in het denken over stedelijk wonen.'' Zo omschrijft Christoph Grafe in 1998 het net opgeleverde eiland Borneo in Amsterdam. Ik ging er ruim twintig jaar later naartoe. Wat blijkt? Vooral het zelf aangelegde groen geeft de wijk een vrolijke en levendige sfeer.

Overzichtsperspectief vanuit het zuiden. Het spoor is niet opgevat als barrière, maar als rivier waarvan de oevers gevormd worden door Leuven (links) en de voorstad Kessel-Lo (rechts). Het grote gebouw aan het spoor op de voorgrond is het nieuwe provinciehuis.

Stationsomgeving in Leuven door Marcel Smets

Door Harm Tilman -

Beeld Christian Richters (1999)

Musuem Valkhof in Nijmegen door Van Berkel & Bos

Door Dave Wendt - Het museum vervangt twee bestaande musea die voorheen ondergebracht waren in historische, zwaar verouderde panden. Het combineert de regionale archeologische vondsten met een collectie moderne kunst. Als lokaal museum heeft het tevens een educatieve functie en een taak in het presenteren van de actuele regionale kunst. Deze verscheidenheid is samengebracht in een eenduidig volume, dat echter een verrassende ruimtelijke differentiatie omvat.

Centrum Zuidas.

Snelwegarchitectuur

Door Harm Tilman - Verstedelijking veroorzaakt groei van de mobiliteit, terwijl omgekeerd de ontwikkeling van transportmiddelen bijdraagt aan de stedelijke dynamiek. De laatste jaren is de relatie tussen verstedelijking en mobiliteit echter grondig verstoord. Ofschoon in het beleid concentratie werd aangemoedigd, is het proces van spreiding niet afgeremd. Daarmee zijn nieuwe patronen van mobiliteit ontstaan waarop het beleid het antwoord schuldig is gebleven. Ook de groei ervan is doorgegaan. Opgave is niet alleen deze nieuwe mobiliteit te optimaliseren, maar ook de mogelijkheden ervan te verrijken. Benaderingen waarin de snelweg weggestopt of verfraaid wordt om de acceptatie ervan te vergroten liggen voor de hand. maar laten vele kansen onbenut. Beter is het de mobiliteit zelf optimaal te accommoderen en te verrijken met passende voorzieningen.

LF One in Weil am Rhein door Zaha Hadid

LF One in Weil am Rhein door Zaha Hadid

Door Wolfgang Höhl - Voor het terrein van de Landesgartenschau in Weil am Rhein ontwikkelde Zaha Hadid een honderdveertig meter lange, vloeiende architectuur, die prachtig inspeelt op het landschap. Doordat de verschillende ruimtes vloeiend in elkaar overlopen en de functies ervan onbestemd blijven, worden de bezoekers medeontwerpers van deze eindeloze omgeving. Constructie, kleurstelling en materialisatie ondersteunen het subtiele spel dat het gebouw speelt met de relativiteit van hun waarneming.

Recent verschenen