Must-reads: Zwemmen in de Rotterdamse haven: hoe eerder hoe beter
Havenbad Havnevigen in Kopenhagen (2019), ontworpen door West 8 en Plot. Beeld Daniel Rasmussen

Must-reads: Zwemmen in de Rotterdamse haven: hoe eerder hoe beter

De zomer komt eraan en als die weer net zo warm wordt als afgelopen jaar, dan is het fijn als er genoeg mogelijkheden zijn om af te koelen. Het liefst in open water als je het mij vraagt. Ooit zwom ik voor mijn plezier kilometers in koude kanalen, die tijd is voorbij, maar alsnog spring ik graag het water in.

Ik was dan ook zeer onder de indruk van alle zwemmogelijkheden die ik tegenkwam in Kopenhagen. Na een enorme schoonmaakactie is het water schoon genoeg om erin te zwemmen. Nadat de zware industrie de oude havens verliet, kwam de stad met een baanbrekende regel: de eerste acht meter van de kades blijven te allen tijde onbebouwd en openbaar toegankelijk, onafhankelijk van wie de grond is. Resultaat: een 42 kilometer lang wandelpad en vele havenbaden. Zelfs midden in het centrum van de stad. 

Een mooie inspiratie voor Rotterdam? Deze week schreef vakredacteur Floortje Keijzer over het festivalhart van de Rotterdam Architectuur Maand waarmee de stad haar waterfront als nieuwe publieke plek viert. Drie duwbakken in de Maashaven kondigen de grote veranderingen aan die hier langs het water gaan plaatsvinden. Zo komt in de Maashaven over een paar jaar het Nelson Mandelapark, dat net als de duwbakken is ontworpen door Studio Marco Vermeulen. 

Ronald Rietveld keek wel wat verbaasd op toen hij vorige week foto’s van het festivalhart zag. De duwbakken in de Maashaven, gevuld met tijdelijke programma’s, deden hem sterk denken aan een ontwerp dat Raaaf maakte voor het Nieuw Amsterdam Park in 2009, met een grid van drijvende duwbakken, aan elkaar gekoppeld door looppaden en trappen. In 2010 publiceerde de Architect het plan in de rubriek Visionair. Met de realisatie van het festivalhart is het artikel volgens de redactie opnieuw actueel.

Een goed idee komt nooit alleen, blijkt maar weer. Zwemmen in de haven van Rotterdam, ik ben helemaal voor, al vraag ik me af waarom de ambities zo hoog zijn. Kopenhagen bewijst dat je met wat steigerhout en zand fantastische plekken aan het water kunt maken. Hoe sneller ik een duik kan nemen in de Maas, hoe beter. 

Lees alle must-reads van deze week! Merel 

PS Alle interieurs - van Kopenhagen tot Rotterdam - zien er steeds meer hetzelfde uit: greige. De Belgische ontwerper Dries Otten biedt een welkom tegengeluid. Vakredacteur Charlotte Thomas sprak met hem over zijn gedurfde kleurcontrasten. 

Merel Pit

Merel Pit

Hoofdredacteur de Architect

Merel Pit (1981) is sinds januari 2021 hoofdredacteur van de Architect. Daarmee is ze terug op haar ‘oude nest’ waar ze in 2008 als vakredacteur haar carrière in de architectuurjournalistiek begon. Heb je input voor sterke verhalen? Mail haar op merelpit@vmnmedia.nl.

Beeld Hanna Veltman

De BNA-voorzitter zet diens zichtbaarheid beter niet in voor eigen...

Ben je eenmaal BNA-voorzitter dan praat je publiekelijk beter niet over je eigen bureau. Dit vertrouwde Nathalie de Vries aan Floortje Keijzer en mij toe na afloop van de podcastopname van drie weken geleden. Dan gebruik je te veel je verworven zichtbaarheid voor eigen gewin. We hadden haar net verteld dat onze volgende gast Jeroen de Willigen zou zijn.

Transformatie naoorlogse school in Dordrecht door Studio Nauta en Vanschagen. Beeld Paul Swagerman

Zonder goed opdrachtnemerschap is de architectuur nergens

Een opdracht winnen en dan de verliezende partij erbij vragen. Jan Nauta deed het. Bij de transformatie en uitbreiding van een naoorlogse school in Dordrecht sloeg hij de handen ineen met de ervaren architecten van Vanschagen. 'Ik heb er geen seconde spijt van gehad. We hebben veel van elkaars expertises geleerd maar belangrijker nog was het werkplezier.'

Vlnr: Hardlopen in Rotterdam. Beeld Iris van den Broek, Het Predikheren door Korteknie Stuhlmacher Architecten (KSA). Beeld Maurice Tjon a Tham en een openbaar toilet in Jingo-Dori Park. Beeld Satoshi Nagare

Een leefbare stad herken je aan kerken, openbare toiletten én...

Religieus erfgoed staat steeds vaker leeg. Kerkgenootschappen krimpen, vergrijzen en kunnen de zorg voor het gebouw niet meer aan. Vaak wordt daarom overgegaan tot sloop. Architect en PhD-kandidaat Charlotte Ardui stelt dat dit eeuwig zonde is, want 'vanuit hun centrale positie in de buurt ordenen, structuren en oriënteren ze'. Met drie inspirerende voorbeelden uit Vlaanderen toont ze in een artikel voor hoe (naoorlogse) kerken een belangrijke rol op wijkniveau kunnen spelen.

Beeld Pepijn Spijkers

Wat architecten doen, gaat verder dan de bouwkundige mogelijkheden...

Als er geen architecten meer zijn, worden er geen goede gebouwen meer gemaakt. Misschien een boute stelling, maar zo simpel is het. En ik geloof dat we dit als vakgemeenschap meer moeten uitdragen.