Wie neemt verantwoordelijkheid voor het tegengaan van stedelijke versnippering?
Winkelstraat in binnenstad van Almere. Beeld Maarten Feenstra en Richard Terborg

Wie neemt verantwoordelijkheid voor het tegengaan van stedelijke versnippering?

Vlak voor zijn aftreden wijst demissionair minister Hugo de Jonge nog eens meerdere locaties in het westen, noorden en zuiden van het land aan voor extra woningbouw. In een interview prijst hij dan ook de ambitie van het nieuwe kabinet om de jaarlijkse bouw van 100.000 nieuwe woningen door te zetten. Het enige wat ik proef, is kwantiteit. Een overkoepelende strategie die vragen beantwoordt als 'hoe dan?' en 'met welke kwaliteit?' wordt - opnieuw - overgeslagen.

Jammer, zegt Robbert Jan van der Veen van ECHO Urban Design. Hij ziet al jarenlang toe hoe de overheid de verantwoordelijkheid voor het stedenbouwkundig ontwerp loslaat, met alle gevolgen van dien. ‘Gemeenten maken omgevingsvisies en ontwikkelkaders en de markt vult die in met "buurten". Daardoor blijven stedenbouwkundige postzegels over. Het gevolg: een versplintering van het stedelijk landschap.’

Juist in een verdichtende stad is nu belang aan samenhang door grip op de details te hebben. Een taak voor de overheid, zegt Van der Veen, om te zorgen voor ‘goede overgangen tussen gebouw en buitenruimte'. Ook pleit hij ervoor architectenbureaus een grotere verantwoordelijkheid te geven als bouwvrouw en -heer, zodat zij regie houden op ontwerp, kwantiteit én kwaliteit.

Veel leesplezier!

Reinoud Schaatsbergen is schrijver en redacteur. Binnen de Architect focust hij zich op de ontwerppraktijk en stedenbouw, met specifiek aandacht voor gebiedsontwikkelingen, landschapsarchitectuur en de maatschappelijke impact van (stedelijke) omgevingen.

Ideeën, vragen of opmerkingen? Mail naar reinoudschaatsbergen@vmnmedia.nl

Links: Still uit de YouTube-video ‘Mostar 1972’ van The Mostarcina. Rechts: Beeld Nigel Chandler|Sygma|Corbis

De waarde van cultureel erfgoed

Wat kan een architect bijdragen aan cultureel herstel? Dit vraagt architect Arna Mačkić van Studio L A zich al tien jaar lang af. In haar ARC Talk zoekt ze naar antwoorden vanuit haar persoonlijke leven - lees: het ontvluchten en de verwoesting van Bosnië-Herzegovina. Ze probeert de culturele waarde van architectuur te achterhalen, en roept het vakgebied op om bij te dragen aan herstel. 'Want de verwoesting van het culturele erfgoed is de dagelijkse realiteit van velen!'

De Markthal in Apeldoorn, door West 8. Beeld Jeroen Musch

Een symbool voor de stad

Met een hoogte van zeventien meter torent de Markthal in Apeldoorn boven mij uit. Talloze houten spanten vormen de complexe draagconstructie van het bouwwerk en trekken de aandacht zoals een historische stationshal dat doet. Ik vergaap mij aan de grootsheid van de hal, net als Penne Hangelbroek van West 8, nota bene de architect van het project.

De gerenoveerde brug van Mostar. Beeld Arna Mačkić

Architectuur en politiek

September was een maand met veel interessante interviews. Zo sprak ik uitgebreid met Anne Schroën over haar eerste half jaar als directeur van de BNA en had ik een interview met Aric Chen, directeur van het Nieuwe Instituut (NI) in Rotterdam. Met het nieuwe samenwerkingsverband Architectuur Overal slaan ze de handen in elkaar om architectuur weer terug op de politieke agenda te krijgen en de positie van de architect binnen de hele bouwketen te versterken.

SO-IL op de Triënnale van Brugge. Beeld Filip Dujardin

De kracht van tijdelijke architectuur

Terwijl ik deze intro van de themanieuwsbrief schrijf, bevind ik me op Milan Design Week 2024. Omringd door een elite designpubliek van alle uithoeken van de wereld zit ik op een pop-upterras van een galerie. En niet zomaar een galerie, het is een van de beste Italiaanse studio's die gespecialiseerd is in het opknappen van mid-century modern design en het voor een tienvoud - misschien zelf honderdvoud - van de originele aankoopprijs verkoopt.