Floortje Keijzer schreef een verhelderend stuk over deze tegenstelling. Want moeten architecten zich nu met het Nieuwe Instituut verenigen, waar Chen allesbehalve subtiel tot oproept, of is het tijd voor een nieuwe insteek van het Nieuwe Instituut met meer aandacht voor het Nederlandse architectuurdiscours? De vakwereld blijft hierover verdeeld en dat terwijl de noodzaak voor meer zichtbaarheid wél breed wordt erkend.
Dat ziet ook Barbara Luns, directeur van Architectuur Instituut Rotterdam. Met de Rotterdam Architectuur Maand programmeert ze niet alleen vakinhoudelijke discussies, maar ook laagdrempelige publiekstrekkers. ‘Als vakgemeenschap kijken we graag met elkaar naar ingewikkeld schema’s en flashy renderings, het liefst gelardeerd met onleesbare tekst’, zegt Luns in een interview met Charlotte Thomas. ‘Maar daarmee krijg je niet de handen op elkaar voor ruimtelijke transities.’
Luns pleit ervoor niet in abstractie te verzanden en de complexe ruimtelijke veranderingen ook als culturele opgave te beschouwen. ‘Zonder draagvlak is elke transitie een strijd en wordt elke verandering ervaren als iets dat bewoners overkomt. Op afstand blijven is geen optie; we hebben iedereen nodig!’
Veel leesplezier gewenst!
Bekijk alle must-reads over ontwerppraktijk van afgelopen maand:
- Nederlandse architectuur en het Nieuwe Instituut: een haat-liefdeverhouding
- Barbara Luns: 'De vakgemeenschap houdt van ingewikkelde schema’s en flashy renderings, het liefst gelardeerd met een onleesbare tekst'
- Josse Popma: 'Door je uit te spreken, komt het werk dat je wilt doen uiteindelijk naar je toe'
- Wivina Demeester: ‘Ik geloof dat als de omgeving goed gemaakt is, wie dan ook er zorg voor draagt’
- De grote cijfershow achter de Mpg-scores
