Sociale binding met de plek hadden we niet. Maar door onze kinderen is die er nu wel. We zien elkaar op het schoolplein, bij de bso, bij de basketbalvereniging en werken samen aan een akoestische oplossing voor de school. Heel mooi die vide, maar het kabaal van spelende kleuters bereikt zo ook de lokalen waar de bovenbouw geconcentreerd moet kunnen werken. En omdat docenten precies weten welke ouders ze waarvoor moeten hebben, zitten we samen in een werkgroep.
Zijn vrouw Judith ken ik ook. Zij wacht nog altijd op het moment dat Bruno meer tijd heeft voor zijn gezin. ‘Er zal geluk en levensvreugde zijn in plaats van overspannen zenuwen, vermoeidheid en buikpijn’, aldus filosoof Bertrand Russell (1872-1970) over de industrialisatie. ‘Toch ben ik – met vele anderen - door wellust en hebzucht met hoge snelheid aan dit paradijs voorbijgereden’, schreef Bruno in een brief die stuurde aan dertien vakgenoten. Hij hoopte op een kettingreactie met inzichten, maar die bleef uit. Het wachten hierop documenteerde hij in vijf dagboekfragmenten die we als een zomerserie publiceren.
De redactie brengt vanaf volgende week nog twee andere zomerseries: vakantietips van architecten en de podcastreeks de Hoopcast in samenwerking met IABR. Dit is een korte podcastreeks waarin ik samen met Catherine Koekoek vijf hoopvolle zomergesprekken voer over hoe architectuur kan bijdragen aan maatschappelijke verandering.
Tips, hoop en reflectie; de Architect biedt het allemaal deze zomer!
Groet! Merel
Must reads week 29 2024
- Bruno Vermeersch schrijft brieven over 'Overwerk. Sorry geen tijd'
- 6 architectonisch verantwoorde zomertips: van OMI tot het Rijksmuseum
- 9 belangrijke Nederlandse gebouwen door vrouwen
- HOH Architecten ontwerpt dertig sociale huurwoningen voor ouderen met gitzwarte gevel
- Architectuur als culturele daad: de bouwkunst tussen politiek verheffingsideaal en neoliberale marktwaarde
